Monday, March 2, 2009

សួស្តីមហាមិត្ត,

នេះជាសារទីមួយរបស់ខ្ញុំ​ សរសេរដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុង​blog​របស់សំឡាញ់។​ ខ្ញុំត្រេកអរអនេក ​ដែលពិសិដ្ឋព្យាយាមរក្សា​blog​នេះឲ្យនៅមាន​ជីវិតរហូតដល់ពេលនេះ។​ដូចដឹងស្រាប់ហើយ ​យើងបានចាកឆ្ងាយពីសាលារៀន​ទៅបំពេញការងារតាមលទ្ធភាពរៀងៗខ្លួន ​តាំងពីឆ្នាំ២០០៣មក។​ ខ្ញុំសូមសរសើរ​ដោយស្មោះ​ចំពោះការឆ្លៀតពេលដ៏មមាញឹករបស់សំឡាញ់​មកបង្ខិតទំនាក់ទំនង​របស់អតីតមិត្តរួមសាលា​ឲ្យនៅជិតគ្នាដូចគ្រាមុន។​មែនហើយ​ទោះបីជាខ្លួនរបស់​យើងមិនអាចស្ថិតនៅកៀកកិតគ្នាដូចពេលនោះក៏ដោយ​ក៏យើងនៅអាចសាសងគ្នា​និងចែករំលែកទឹកចិត្ត​របស់យើងឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក​តាមរយៈការចូលរួមក្នុង​blog​ដែលមហាមិត្តបានបង្កើតដែរ។​នៅគ្រាក្រោយ​ខ្ញុំនឹងសសេរឲ្យបានច្រើនជាងនេះទៀត​ដើម្បីឲ្យសមនឹងបំណងរបស់សំឡាញ់​ដែលចង់ឲ្យមានការប្តូរព័ត៌មាន​ក្នុងចំណោម​យើងទាំងអស់គ្នា។

ដោយសេចក្តីជ្រះថ្លាយ៉ាងក្រៃលែង។

1 comment:

  1. C'est bien Meak d'avoir commencé ton message en khmer de plus. Donc, j'espère que les autres amis vont bientôt sortir ses mots pour construire ce blog.

    ReplyDelete