ស្រីនិរាស

ថ្ងៃខែហូរហែប្រែជាឆ្នាំ
បេះដូងរងកម្មជាប់សម្រាស់
យូរទៅឆ្ងាយទៅពៅនិរាស
ព្រោះព្រេងបញ្ចៀសវាសភ័ព្វបង។

ឆ្នាំកើនរន្ថើនច្រើនសតវត្សរ៍
ទេសកាលកលិយុគបានកន្លង
បងរស់ឱបទុក្ខមុខសៅហ្មង​
នឹកស្តាយនួនល្អងឆ្លងមិនផុត។

កាលយើងរួមរស់ថ្កើងយសស័ក្កិ
តែមនុស្សអបលក្ខណ៍ហៃប្រយុទ្ធ
បំបែកហែកទ្រូងឲ្យស្រយុត
វាកៀរពង្រត់នួនស្ងួនភ្ងា។​

ឥឡូវរដូវចូលឆ្នាំពិត
បងសង្រួមចិត្តបន់ទេវតា
អុជធូបបួងសួងផ្សងសច្ចា
រៀមសូមប្រាថ្នាថ្លើមថ្លៃវិលវិញ។​